אנו מציינים בצער רב את אובדנו של דוד מאייר, שנפטר ב-23 בנובמבר 2019 בגיל 63, ממחלה ממושכת.
דייוויד היה פרופסור למשפטים והיסטוריה באוניברסיטת קפיטל בקולומבוס, אוהיו, משנת 1990 ועד לפרישתו כאמריטוס בשנת 2015, ולימד קורסים במגוון רחב של נושאים בתחומו, במיוחד בהיסטוריה של האבות המייסדים ועבודתם ביצירת חוקת ארצות הברית. לפני כן, הוא לימד במכללה למשפטים של שיקגו-קנט ועבד בפרקטיקה פרטית. הוא בעל תואר במשפטים מאוניברסיטת מישיגן ודוקטורט בהיסטוריה מאוניברסיטת וירג'יניה.
העניין המיוחד של דייוויד היה ג'פרסון; ספרו המחשבה החוקתית של תומאס ג'פרסון (1995) הוא העבודה הסמכותית בנושא. הוא גם פרסם עבודה מכוננת עבור מכון קאטו, חירות החוזים: גילוי מחדש של זכות חוקתית אבודה (2011), ועבד על ספר מגיסטריאלי על החוקה עד מותו בטרם עת.
דוד היה ידיד גדול של אגודת האטלס, כפי שהיה לארגונים רבים אחרים. הוא היה תורם נדיב, חבר במועצת היועצים שלנו, ובעיקר נואם קבוע בכנסים שלנו. מהופעתו הראשונה בסמינר הקיץ השנתי שלנו בשנת 1996, ובמשך 20 השנים הבאות, הוא נתן הרצאות רבות בסמינר זה ובאירועים אחרים. הוא היה אחד ה"כוכבים" שלנו, וזכה תמיד לרייטינג גבוה מהמשתתפים יחד עם הערות שמעבירות את הקסם, ההתלהבות ורוחב הידע שלו:
"הידע וההתלהבות של דיוויד גורמים לי לקוות שהשיעור היה מפגש של יום שלם".
"מאייר נהדר! כל כך ברור, מסירה כל כך טבעית, התלהבות כזאת לנושא שלו, ידע כל כך ברור של החומר. התובנות הטריות שלו על הדמויות הגדולות בהיסטוריה לא מפסיקות להדהים, להרשים ולעודד אותי!"
נושאיו של דוד באירועים שלנו כיסו מגוון רחב של סוגיות היסטוריות וחוקתיות. יחד, הם המבוא הטוב ביותר שתמצאו למשפט חוקתי ולאידיאלים ההנפשה של האבות המייסדים שלנו, מנקודת מבט המכבדת את כוונתם. ראה את הכותרות למטה לקישורים לכמה מההרצאות הטובות ביותר של דוד בנושא.
דוד גם כתב לעתים קרובות עבור הפרסומים שלנו, נווט (1997-2004) ו האינדיבידואליסט החדש (2005-2011). היצירה האהובה עלי ביותר שלו (קשה ככל שתהיה) היא מאמרו "השלמת המהפכה האמריקאית", המבוסס על הרצאתו בחגיגות 50 שנה לאטלס מושך בכתפיו ב-2007. איין ראנד אמרה (ב"זכויות האדם"), "הסתירה הפנימית של אמריקה הייתה האתיקה האלטרואיסטית-קולקטיביסטית. אלטרואיזם אינו עולה בקנה אחד עם חופש, עם קפיטליזם ועם זכויות הפרט".
דוד לקח את התובנה הפילוסופית הקצרה הזאת, וכהיסטוריון וכמשפטן, פירט בפירוט מדוע היא נכונה. אני אוהב את המסקנה למאמרו:
כדי לפתור את הסכסוך, ולהעמיד את "מדע הפוליטיקה החדש" של המייסדים על בסיס פילוסופי איתן – ובכך להשלים את עבודתה של המהפכה האמריקאית – עלינו לא רק לאשר מחדש את מחויבותם של המייסדים לזכויות הפרט, אלא לבסס מחויבות זו בתיאוריה קוהרנטית של זכויות....
על ידי הצגת קוד אתי חדש – המוסריות של אינטרס עצמי רציונלי – הרומן של ראנד [Atlas Shrugged] עוזר לספק את מה שהמייסדים לא הצליחו לתפוס, את המרכיב החסר של המהפכה האמריקאית: ההצדקה המוסרית של הקפיטליזם, ואיתה, של זכויותיהם של כל בני האדם – כולל איש העסקים האמריקאי....
כדי להגן באופן מלא על זכויות הקניין ועל כל ההיבטים של הזכות הבסיסית לחירות, כולל חירות כלכלית, ייתכן שיהיה צורך אפילו להוסיף הוראות כאלה לטקסט כמו התיקון שהציע השופט נראגנסט, בסעיף המסכם של אטלס משך בכתפיים: "הקונגרס לא יחוקק שום חוק הפוגע בחופש הייצור והמסחר".
כדי להשלים את המהפכה האמריקאית, עבודה רבה עדיין לא נעשתה. עם זאת, הודות לרומן המרהיב של איין ראנד, אנו יכולים לזהות את הנתיב שלאורכו עלינו לנסוע כדי להגיע ליעד זה. כפי שמציין ג'ון גאלט בשורות הסיום של הרומן, "הדרך פנויה".
דוד היה מלומד מושלם, סופר פורה, מורה ומנטור נדיב, וחבר יקר. מותו הוא הפסד ל-TAS, לתנועה האובייקטיביסטית ולעתיד החירות.
לסקירה נוספת
שיקום הנשיאות החוקתית (2012) –– חלק 1, חלק 2:
זכויות וחוקה (2015) –– חלק 1, חלק 2
פוסטמודרניזם ומיתוס ג'פרסון-המינגס
דיוויד קלי הוא המייסד של אגודת האטלס. פילוסוף מקצועי, מורה ומחבר רבי מכר, הוא היה חסיד מוביל של אובייקטיביזם במשך יותר מ -25 שנה.
أسس ديفيد كيلي جمعية أطلس (TAS) في عام 1990 وشغل منصب المدير التنفيذي حتى عام 2016. بالإضافة إلى ذلك، بصفته كبير المسؤولين الفكريين، كان مسؤولاً عن الإشراف على المحتوى الذي تنتجه المنظمة: المقالات ومقاطع الفيديو والمحادثات في المؤتمرات وما إلى ذلك. تقاعد من TAS في عام 2018، ولا يزال نشطًا في مشاريع TAS ويستمر في العمل في مجلس الأمناء.
كيلي فيلسوف ومعلم وكاتب محترف. بعد حصوله على درجة الدكتوراه في الفلسفة من جامعة برينستون في عام 1975، التحق بقسم الفلسفة في كلية فاسار، حيث قام بتدريس مجموعة متنوعة من الدورات على جميع المستويات. كما قام بتدريس الفلسفة في جامعة برانديز وألقى محاضرات متكررة في الجامعات الأخرى.
تشمل كتابات كيلي الفلسفية أعمالًا أصلية في الأخلاق ونظرية المعرفة والسياسة، والعديد منها يطور أفكارًا موضوعية بعمق جديد واتجاهات جديدة. وهو مؤلف دليل الحواس، أطروحة في نظرية المعرفة؛ الحقيقة والتسامح في الموضوعية, بشأن قضايا في الحركة الموضوعية; الفردية غير المقواة: الأساس الأناني للإحسان؛ و فن التفكير، كتاب مدرسي يستخدم على نطاق واسع للمنطق التمهيدي، وهو الآن في طبعته الخامسة.
ألقت كيلي محاضرات ونشرت حول مجموعة واسعة من الموضوعات السياسية والثقافية. ظهرت مقالاته حول القضايا الاجتماعية والسياسة العامة في هاربرز، ذا ساينس، ريزون، هارفارد بيزنس ريفيو، ذا فريمان، أون برنسيبل، وفي أماكن أخرى. خلال الثمانينيات، كتب كثيرًا لـ مجلة بارونز فاينانشال آند بزنس حول قضايا مثل المساواة والهجرة وقوانين الحد الأدنى للأجور والضمان الاجتماعي.
كتابه حياة خاصة: الحقوق الفردية ودولة الرفاهية هو نقد المقدمات الأخلاقية لدولة الرفاهية والدفاع عن البدائل الخاصة التي تحافظ على استقلالية الفرد ومسؤوليته وكرامته. أثار ظهوره في برنامج «الجشع» الخاص بجون ستوسل على قناة ABC/TV عام 1998 نقاشًا وطنيًا حول أخلاقيات الرأسمالية.
وهو خبير معترف به دوليًا في الموضوعية، وقد حاضر على نطاق واسع عن آين راند وأفكارها وأعمالها. كان مستشارًا لتكييف الفيلم أطلس شروغد، ومحرر لـ أطلس شروغد: الرواية والأفلام والفلسفة.
»المفاهيم والطبيعة: تعليق على المنعطف الواقعي (بقلم دوغلاس بي راسموسن ودوغلاس جيه دين أويل)،» أوراق السبب 42، رقم 1، (صيف 2021)؛ تتضمن هذه المراجعة لكتاب حديث غوصًا عميقًا في علم الوجود ونظرية المعرفة للمفاهيم.
أسس المعرفة. ست محاضرات حول نظرية المعرفة الموضوعية.
»أسبقية الوجود«و»إبستيمولوجيا الإدراك،» مدرسة جيفرسون، سان دييغو، يوليو 1985
»المسلمات والاستقراء،» محاضرتان في مؤتمرات GKRH، دالاس وآن أربور، مارس 1989
»الشك،» جامعة يورك، تورنتو، 1987
»طبيعة الإرادة الحرة،» محاضرتين في معهد بورتلاند، أكتوبر 1986
»حزب الحداثة،» تقرير سياسة كاتو، مايو/يونيو 2003؛ و المستكشف، نوفمبر 2003؛ مقال يُستشهد به على نطاق واسع حول الانقسامات الثقافية بين وجهات نظر ما قبل الحداثة والحديثة (التنوير) وما بعد الحداثة.
«لست مضطرًا لذلك«(مجلة IOS, المجلد 6, العدد 1, نيسان/أبريل 1996) و»أستطيع وسأفعل» (الفردانية الجديدة، خريف/شتاء 2011)؛ مقالات مصاحبة حول جعل سيطرتنا الحقيقية على حياتنا كأفراد.